A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...) ...

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Największą ludzką ironią jest to, że szukamy prawdy, a mimo to skłaniamy się do ignorowania faktów, które są dla nas niewygodne. Prawdę należy szukać nie tylko z ciekawości, ale z poszanowaniem jej trudności.

 Jednak zamiast zmądrzeć, zobaczył Boga.

 W naturze linie proste nie istnieją; wynalazł je dopiero człowiek.

 Jeśli się kogoś naprawdę kocha, to nie można pozwolić, by wydarzenia z przeszłości determinowały przyszłość.

 W tangu bowiem nigdy nie chodzi o jedno. Chodzi o wszystko.

 Panować można nad tym, co
się myśli, ale nie nad tym, co się czuje.

 Ci,co rzeczywiście szukają samotności,zostają w domu. Tam na pewno nic się nie wydarzy.

 Stałam się trucizną. Wypij mnie i giń.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.