Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.

 Miłość? Jak można ją było znieść? Cierpieć z miłości? Gorzej. Cierpieć, bo nie ma miłości? Jeszcze gorzej. Cierpieć, bo jest, cierpieć, bo nie ma, cierpieć, że na co dzień nic o niej nie wiadomo.

 Usta zamykają się wtedy, gdy mają
do powiedzenia coś ważnego.

 Bo jaki jesteś ty, mój świecie? Niby wszystko takie proste, wszystko ma swoje określone miejsce. Tylko, że ja nic z tego nie rozumiem albo rozumiem, kiedy jest już za późno.

 Nie martw się, Astrid, to
tylko ETAP. Ogarniasz? Tylko ETAP.

 Wyglądasz prześlicznie, jakby ktoś podłączył ci wtyczkę do szczęścia.

 Istoty ludzkie mówią jedno,
myślą drugie, a robią jeszcze co innego.

 Mam nadzieję- mówi cicho
- że znów cię poznam. Jeśli tego chcesz, oczywiście. Jest wokół ciebie mgła, którą pragnę rozwiać.

 Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.

 Wyszło na wasze: to, kim się było, u ludzi większe ma znaczenie niż to, kim się jest.