Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Nieżywi milczą. Żywi nie słyszą. Energia dźwięku rozjaśnia mrok.

 Gdy jest się dojrzałym, szybciej wiadomo, co jest właściwe.

 Stałam się samotną wyspą.
Spustoszoną wojną ziemią, na której nic
nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Chyba nigdy nie jest za późno i na nic
nie jest za późno, kiedy w grę wchodzi
człowiek. Nawet tego, który odszedł, można
dogonić, nie dopędza się tylko pociągów!

 Dom to oglądanie księżyca
wschodzącego nad szałwią i
towarzystwo kogoś, kogo
można przywołać do okna,
żebyście obejrzeli to razem.
Dom jest tam, gdzie tańczysz

z innymi, a taniec to życie.

 Dojrzałość nie wyraża się gotowością na śmierć za słuszną sprawę, ale pokornym życiem dla niej.

 W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez nich istnieć.

 Kiedy grudniowy śnieg szybko spadnie,
weź ślub, a prawdziwa miłość będzie trwała.

 Ile może być krzyku w milczeniu?