Są czyny, za które nie ma przebaczenia.

 Rzecz nie w tym, że znosi się
cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Samotność we dwoje bywa trudniejsza, niż przebudzenie w pustym łóżku.

 Szara strefa pomiędzy tak a nie. Milczenie.

 Ten, kto chce wspiąć się na szczyt góry, nie może cofać się przed jej wielkością.

 Wy, ludzie, jesteście tak kruchymi
istotami. Niby wszystko jest w porządku,
ale w każdej chwili możecie bezpowrotnie odejść.

 ... za każdym rozstajem dróg znajduje się nowa zagadka.

 Ten, kto nie mówi o swoich zmarłych, nie zazna spokoju.

 Kurczowo czepiamy się naszych fantazji,
dopóki cena wiary nie okaże się zbyt wysoka.

 Nie przyszliśmy na ten świat, żeby żyć. Przyszliśmy, by zostawić coś po sobie. Życie jest tylko odcinkiem czasu między dwiema wiecznościami. Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy miała nie umrzeć, a umiera tak, jakby nigdy nie żyła.

 Kobieta zostanie zawsze kobietą, choćby była nawet zakonnicą.