Są czyny, za które nie ma przebaczenia.

 Złośliwość jest zawsze czyimś kosztem.

 Nigdy we dwóch nie strzelać do jednej źwierzyny.

 (...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś byłem, bladła coraz bardziej.

 Kiedy wszystko sprzysięga się przeciwko tobie, wtedy jakoś łatwiej jest przyjąć wyzwanie.

 Lek zapukał do drzwi. I wiara otworzyła je i nic za drzwiami nie było.

 Człowiek nigdy nie jest tak bardzo sam, jak kiedy jest sam z sobą. Wówczas jest mu najgorzej, bo jest pomieszany sam w sobie, przekreślony. Kiedy jest sam, jest dwóm: temu, kim jest, i temu, kim nie jest.

 Ciemność. Niewidzialne dla niektórych, straszne dla innych. Ale dla mnie jest to przystanek. Ciemność to miejsce, w którym zasłaniam swoje słabości, ukrywam swoje błędy, chowam swoje tajemnice. Ciemność jest moją tylko. Ale w mroku jest też światło. Drobne iskry nadziei, które tańczą, mrugają i szukają drogi. Jest to światło, które pokazuje mi, że nawet w najciemniejszej nocy, zawsze jest miejsce dla światła.

 Czasem trzeba pobyć
z daleka od kogoś, aby się
przekonać, że nie chce się z nim być.

 Nie ma nic równie
mylącego jak "oczywisty fakt".

 Wieczność nie czyni straty niewartej do zapamiętania, a jedynie znośną.