Są czyny, za które nie ma przebaczenia.

 W dzieciństwie nauczyłem się całować chleb i książki.

 […] nigdy nie można być zbyt szczupłym ani zbyt bogatym.

 Szukam siły nie po to, by stać
się mocniejsza od innych, ale by zwalczyć swego najgroźniejszego przeciwnika : własne wątpliwości.

 Nasza cywilizacja prędzej upadnie od własnej obojętności niż na skutek ataku z zewnątrz.

 Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie.

 Bez względu na to, co niesie przyszłość, w ostatecznym rozrachunku i tak czeka nas rozczarowanie.

 Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.

 Wszystko, co zdarza się raz, może już się
nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza
się dwa razy, zdarzy się na pewno i trzeci.

 Niebezpieczeństwo jest ciche. Nie
usłyszysz, gdy nadleci na szarych piórach.

 Będzie mi brakowało tego, że ciebie kocham.
Będzie mi brakowało samotnych oczekiwań na twoje przyjście. Będzie mi brakowało radości naszych spotkać i bólu naszych rozstań. A
po pewnym czasie będzie mi brakowało
tego, że już nie brakuje mi ciebie.