
W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez ...
W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez nich istnieć.
Nigdy nie należy wchodzić, jeśli się nie wie gdzie jest wyjście i czy w ogóle jest...
Na nowo uczymy się,co robic,żeby miec jakieś zajęcie.
Ludzie, których się kocha, nigdy
naprawdę nie umierają, żyją, dopóki się
o nich pamięta, dopóki są w twoim sercu.
Żyłeś jak głupiec i spotka cię los głupca.
A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.
Czasami pływamy w nieprzelanych łzach
i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.
Bo zło zewnętrzne jest uwolnionym złem wewnętrznym.
Destrukcja jest formą tworzenia.
W rzeczywistości nic więcej nie istnieje, tylko to, co czujesz.
Chcę spędzać czas z ludźmi, dzięki którym czuję się dobrze. Z ludźmi, dzięki którym jestem szczęśliwa.