W końcu czytanie jest poniekąd doglądaniem książek.

 Kto abstrakcyjnie kocha całą
ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.

 Lekcja: nie oddawać serca w ręce, które go nie chcą.

 Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?

 Nie bądź kotem, nie prześpij życia.

 Nigdy nie jest za późno.
Zawsze trzeba mieć nadzieję.

 Problem polega nie na tym, czy kochamy, ale co kochamy.

 Żadne życie nie
jest zniszczone oprócz tego,
którego rozwój jest powstrzymywany.

 Człowiek podły wszędzie, zawsze jest wolny.

 Pamięć to dziwna rzecz. I czasem jesteśmy skazani na powtarzanie tego, o czym zapomnieliśmy.

 To miłość sprawia, że jesteśmy piękni.