Ciąg dalszy mojego planu ułożył się mniej więcej tak jak ...

 Świat jest taki, jakim go stworzysz.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Kobieta zostanie zawsze kobietą, choćby była nawet zakonnicą.

 Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.

 Każdy kto ma marzenia, ma też swoją Plac Broni. I choćby cię tam wiele razy pobito, choćby cię poturbowano, ty tam wracasz. Marzenia to jedyna rzecz, której ci nikt nie jest w stanie zabrać.

 Bo jeśli widzieć znaczy uwierzyć, to dotknąć znaczy kochać.

 Naturalność jest także pozą, i to jedną z tych, jakie znam, jedną najbardziej irytującą.

 Czas przemija nawet wtedy, kiedy
wydaje się to niemożliwe. Nawet wtedy,
kiedy rytmiczne drganie wskazówki
sekundowej zegara wywołuje pulsujący ból.

 Dojrzałość to przecież nie liczba przeżytych lat... Lecz bagaż życiowych doświadczeń.

 Pośród śmierci nadal żyjemy.