Ciąg dalszy mojego planu ułożył się mniej więcej tak jak ...

 Teraz świtało, a ja wiedziałem, że ten dzień będzie pierwszym dniem mojego nowego życia. I chociaż bałem się cholernie, poczułem, że jednak był w tym jakiś sens, żebym pojawił się na tym świecie. Bo urodziłem się po to, aby spotkać ją.

 Wysiłek umysłowy był nieokreślony.

 Ja też cię kocham. Nigdy w to nie wątp.

 On nauczył mnie rzeczy najważniejszej
ze wszystkich. Żeby kłaść nacisk na życie.

 ... pomyłka staje się dopiero wówczas błędem, gdy się przy niej obstaje.

 A co ty zrobiłaś? Byłaś moją przyjaciółką. To twoja jedyna zbrodnia.

 [...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.

 Dziecięca pasja jest kapryśną i niewierną kochanką.

 Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.

 Dom to oglądanie księżyca
wschodzącego nad szałwią i
towarzystwo kogoś, kogo
można przywołać do okna,
żebyście obejrzeli to razem.
Dom jest tam, gdzie tańczysz

z innymi, a taniec to życie.