Ciąg dalszy mojego planu ułożył się mniej więcej tak jak ...

 Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 To daję wielką przewagę - nie pić wśród tych, co dużo piją.

 Czasami nie wystarczy czekać, aż coś się zdarzy. Może trzeba samemu zrobić pierwszy krok. Zrozumieć, że jesteśmy istotną częścią tego świata.

 Niestety, życie nie polega na tym, że człowiek dostaje to, na co akurat zasłużył.

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ich oczy cały czas mówią prawdę.

 Któż może wiedzieć, kiedy życie stanie na rozdrożu i dlaczego?

 Ile razy można sklejać stłuczony wazon, zanim się go wyrzuci.

 Człowiek planuje, Bóg z tego żartuje.