
Niczyje życie nie powinno być ograniczone pojedynczym celem, zwłaszcza jeśli ...
Niczyje życie nie powinno być
ograniczone pojedynczym celem, zwłaszcza
jeśli to cel, którego nie wybrało się samemu.
Dopiero nieszczęście odkrywa w ludzkich umysłach skarby nieprzebrane.
Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.
Miłość góry przenosi, wynosi (czasem) śmieci, ale nie leczy z alkoholizmu.
Miłość to nie tylko uczucie-to sztuka-i jak każda sztuka nie kończy się na inspiracji, lecz wymaga pracy.
Egoiści zawsze są szczęśliwsi.
Wspomnienia wywołują ból,
najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.
Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.
I tak się właśnie kończy
świat. Nie hukiem ale skomleniem.
Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.
Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...