Życie to szkoła, w której każdy uczy się innej lekcji.

 Umrzeć znaczyło nie móc wrócić.

 Miłość? Jak można ją było znieść? Cierpieć z miłości? Gorzej. Cierpieć, bo nie ma miłości? Jeszcze gorzej. Cierpieć, bo jest, cierpieć, bo nie ma, cierpieć, że na co dzień nic o niej nie wiadomo.

 Widzę, kim jestem w twoich oczach,
i staram się być tym człowiekiem,
bo ty w niego wierzysz, a ja myślę,
że wiara może wystarczyć, żeby
uczynić mnie takim, jakiego chcesz.

 Gdy sen mnie ogarnie, Panie,
Niechaj chroni mnie Twe ramię.
Jeśli we śnie umrzeć muszę,
Błagam, Panie, weź mą duszę.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Możemy mierzyć czas, ale nie możemy go zatrzymać. Możemy kochać kogoś, ale nie możemy go przekonać, aby nas również kochał. Czas i miłość, o to w życiu chodzi.

 Proszę, nie zamykaj serca na miłość, bo to największy skarb.

 Jedyna grupa, z którą nie
masz problemów, to twoja grupa krwi.

 Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.

 Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.