Życie to szkoła, w której każdy uczy się innej lekcji.

 Słuchaj mnie uważnie, panie Garron,
bo właśnie mówię ci, że cię kocham.

 Kiedy osoba, którą kochasz umiera, zabiera ze sobą część ciebie.

 No i koniec (...). Był człowiek, nie ma człowieka...

 Kiedy patrzysz w otchłań, otchłań także patrzy na ciebie. Gdzieś w otchłań poprowadziła go ta sprawa. Niczym przynęta na haczyku, z której nie dało się już zsunąć.

 To zaszczyt dla mnie, że mogłem cię kochać!

 Teraz jest chwila żeby usiąść i pomyśleć. Zapłakać. A potem znowu się podnieść.

 Symptomy miłości są identyczne z objawami cholery.

 Wiara to rozum, który stał się odważny, a nie przeciwieństwo rozumu.

 Wszystko, co można dostać za pieniądze, jest tanie.

 Przerażające, że jedna osoba może znaczyć aż tyle.