O nic nie błagaj, bo próżne marzenia, By człowiek uszedł ...

 Czas płynie bardzo powoli, kiedy w strachu przed piekłem trzeba jeszcze zasłużyć na niebo.

 "Czas jest jak rzeka, która niesie nas swoim prądem, nieustannie pędzi do przodu, nie dając nam chwili wytchnienia. Zrozumienie tej prawdy powoduje, że nasza perspektywa zmienia się diametralnie. Każda chwila staje się bezcenna, ponieważ jest niepowtarzalna i nieodwracalna."

 Tylko martwi wychodzą z tego bez szwanku.

 Kiedy los wtrąca się w twoje życie, nic na to nie poradzisz, przegrałeś.

 Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi
wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Rozumiem, że nie da się
uciec przed przeznaczeniem. Niepotrzebnie próbowałam.

 No cóż, tak czy tak, nie skomponowałby IX symfonii Beethovena.

 Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.

 Oto lekcja, której powinieneś się nauczyć, Sonny - powiedział Vito.
- Nie pisz, jeśli możesz coś powiedzieć,
nie mów, jeśli możesz kiwnąć głową,
nie kiwaj głową, jeśli nie musisz.