Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych, którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia, jakoś raptownie, znienacka, za nim choć słowem się do nich odezwiemy.
Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.
Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.
Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.
Największą rozkoszą nie jest sam seks, ale pasja, która mu towarzyszy. Wtedy seks tylko uzupełnia taniec miłości, lecz nigdy nie jest istotą sprawy.
Często bywa tak, że największy spokój ducha daje nam poddanie się.
Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?
Jedyne potwory jakie znam, to ludzie.
W niespełnionej miłości najwspanialsze jest to, że tylko ona nigdy nie wygasa.
Bo kiedy chwila przemija, już nigdy nie można jej odzyskać.
Odciął skrzydła, uśpił motyle i potłukł duszę.
