Nienawidzę(...) używania braku komunikacji jako środka komunikacji.

 Rzecz zawsze sprowadza się do dwóch możliwości. Zacząć żyć albo zacząć umierać.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Prawda, choć bardzo bolesna, rzadko wyrządza krzywdę.

 Na filmowych pogrzebach musi padać, a życie imituje sztukę.

 Bo czymże tak naprawdę jesteśmy,
jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?

 Czyjeś uczucie, ofiarowane tak po prostu, zawsze jest trudne do zrozumienia.

 Tak trudno jest odejść- dopóki się nie odejdzie.

 Nie suknia czyni człowieka - rzekł, przeciągając się
z lubością - lecz ludzka godność. Ale tylko człowiek dobrze ubrany czuje się prawdziwie godny.

 Ale na uczucia nie ma rady, one są i wymykają się wszelkiej cenzurze.