
Myślę, że jest tak z większością ludzi. Odnosimy rany, ale ...
Myślę, że jest tak z większością ludzi. Odnosimy rany, ale w końcu zdrowiejemy.
Z doświadczenia wiem, że ci, którzy
budzą lęk, z reguły wiedzą, co robią.
Życie to szereg naturalnych i spontanicznych zmian. Nie stawiaj im oporu - to tylko sprawi, że będziesz cierpieć. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Niech życie płynie samo w swoim tempie.
Lepszy martwy bohater niźli żywy tchórz.
Nie smakiem rozkoszuje się podniebienie, ale wspomnieniem.
Niektórych rzeczy nie trzeba obiecywać. Po prostu się je robi.
Nie ma nic gorszego niż człowiek, który stracił poczucie czasu - zaczyna on wtedy zapominać czy w ogóle żyje i na co ta walka. Bez poczucia czasu nie ma przyszłości, nie ma nadziei, a bez nadziej wszelki trud jest bezsensowny.
Najważniejsze są wspomnienia. Kiedy
nie zostaje już nic, wspomnienia wciąż żyją.
Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.
Ból to zdarzenie. Przytrafia ci się i radzisz sobie z nim na wszelkie dostępne sposoby.
Spodziewaj się niespodziewanego, bo niespodziewane prawie na pewno będzie się spodziewało ciebie.