Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.
Bo choćby nawet cały świat rzucał w ciebie kamieniami, to jeżeli mama stoi
po twojej stronie, nic ci się nie stanie.
Czymże jest historia jak nie uzgodnioną bajką.
Bo też nic nie jest straszne prócz braku miłości, strasznego jak samo nic
Prawdziwe było jedynie cierpienie. Reszta twoich uczuć to okrutna złuda.
- Pamiętasz ... - zaczynam.
- Ja wszystko pamiętam - przerywa mi. - I właśnie dlatego tak mi z tym ciężko.
Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ich oczy cały czas mówią prawdę.
Sto razy ważniejsze od tego co ci mówią, jest to, czego ci nie mówią.
Niech wam wystarczy wierzyć, że tak jest, a nie dociekać, dlaczego jest.
Doskonałością jest światło, jednakże każde światło rzuca cień.
Czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny?
