
Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może ...
Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.
Czuję się jak powietrze. Jestem, ale mnie nie ma.
Wszędzie można pewnego dnia stracić dom, więc wszędzie są bezdomni.
Szybko się przekonasz, że
uroda to tylko powierzchowność,
a szpetota sięga do szpiku kości.
Tak naprawdę nie wiemy, co się stanie za chwilę, a mimo to idziemy do przodu. Bo mamy zaufanie. Bo mamy wiarę. To jest życie, pełne piękna, ale i niewiadomych.
Czasem to co człowiek zje, stanowi jedyną wartość całego dnia.
Nikt nie urodził się złym człowiekiem, tak samo jak nikt nie rodzi się samotny. Stajemy się tacy przez wybory, których dokonujemy,
i okoliczności, w jakich przychodzi nam żyć.
Cierpliwość często przynosi szybsze efekty niż pochopne działanie .
Potrzeba czasu i wysiłku, by coś stworzyć, ale w jednej chwili wszystko może się rozpaść jak zamek z piasku.
Nie wszystkie baśnie kończą się szczęśliwie.
Kocha się za nic i mimo wszystko. Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.