Upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt [...], zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie [...].
Ile może być krzyku w milczeniu?
Szczęście nie zawsze dopisuje. Trzeba grać takimi kartami, jakie się ma w ręce.
Żyliśmy w świecie krwi i chwały, dla której krew przelewano.
W rzeczywistości jest tak źle, ile się zła samemu uczyni.
Kocham cię, to nic i wszystko zarazem.
Okazuje się, że przygnębienie to cholernie uzależniający narkotyk.
Tłumaczenie się jest oznaką słabości.
Czasami przeszłość nie chce odejść. Stoi przy nas i mówi: Jeszcze tu jestem.
Na odrobinę szczęścia nigdy nie jest za wcześnie.
Mam nadzieję- mówi cicho
- że znów cię poznam. Jeśli tego chcesz, oczywiście. Jest wokół ciebie mgła, którą pragnę rozwiać.
