Czasami wspominanie dobrych chwil jest najboleśniejsze.

 A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.

 Możemy mierzyć czas, ale nie możemy go zatrzymać. Możemy kochać kogoś, ale nie możemy go przekonać, aby nas również kochał. Czas i miłość, o to w życiu chodzi.

 Zdarza się, że kobieta spotyka strzęp człowieka i postanawia go uzdrowić.
Czasem się jej to udaje. Zdarza się, że kobieta spotyka człowieka zdrowego
i postanawia uczynić z niego wrak.
To udaje jej się zawsze.

 Smakuję chwilę, cieszę się ciszą, zaklinam czas.

 Możesz ocalić świat! Jeśli nie ty, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy?

 Świat bez miłości jest martwym światem.

 I nie wiem, czy biegnę ku
czemuś, czy przed czymś uciekam.

 Poznaje się świat, poznaje język opisu
świata, ale nie poznaje się siebie. Większość ludzi

- prawie wszyscy, jak sądzę- do śmierci nie nauczy
się języka, w którym mogliby siebie opisać.

 No jasne, to właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą. Znikają, wracają, potem znowu znikają, a Ty zostajesz z tym sam i musisz się jakoś pozbierać.

 Odważny jest ten, kto wie, że przegra, zanim jeszcze rozpocznie walkę, lecz
mimo to zaczyna i prowadzi ją do
końca bez względu na wszystko.