Daremnie walczyłem ze sobą. Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. ...

 Ale nie można oddawać serca dzikim stworzeniom: im bardziej się je kocha, tym silniejsze się stają. Mają siłę, żeby uciec do lasu. Albo polecieć na drzewo.
A wreszcie wzlatują pod niebo. I tak to
się kończy, panie Bell. Jeżeli pokocha
pan dzikie stworzenie, już zawsze
będzie się pan wpatrywał w niebo

 Każdy ma swoją mroczną tajemnicę.

 Nawet w stuprocentowym ideale można znaleźć rysę.

 Wolę umrzeć niż pozwolić umrzeć tobie.

 To jedyna rzecz, co do której mój lekarz prowadzący może mieć rację. Nie ma powrotu do tego, co było. Więc możemy równie dobrze iść dalej.

 Czasami lepiej jest poczekać „jeszcze nie” w życiu są najlepszymi lekcjami ze wszystkich do nauczenia.

 Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, jest obojętny.

 Chcę nauczyć się odróżniać to, co rzeczywiste, od tego, co zmyślone, i ofiarować ci to jako prawdę.

 Pokuta i żal to dwie różne rzeczy,
jedno bez drugiego jest niewiele warte.

 Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.