Sprawiasz, że się śmieje, stanowisz
dla mnie wyzwanie i kręcisz mnie
jak nikt inny na świecie. Kiedy Cię
nie ma, czuję, jakby brakowało mi
czegoś naprawdę ważnego. Tak
ważnego, że przestaje się czuć sobą.
Nigdy dotąd nie miałem wrażenia, że
ktoś może być częścią mnie. Ale Ty
jesteś moja (...). Wiedziałem o tym
od chwili kiedy się poznaliśmy.
A ja jestem Twój. Nie chcę
należeć do nikogo innego.
Kiedy czytacie książkę, nie bierzcie pod
uwagę tylko tego, co mówi autor, weźcie
pod uwagę również to, co myślicie wy. Musicie starać się odnaleźć własny głos, chłopcy.
Nawet koszmary nocne stały się przewidywalną częścią mojego życia. Zaakceptowałam je. I szłam dalej. Żyłam.
Prawdziwy związek zaczyna się po pierwszej poważnej kłótni. Do tego czasu to miesiąc miodowy. Człowiek nie ma pojęcia, czy coś jest mocne, dopóki tego nie przetestuje.
Okazuje się, że piekło to nie płonąca, wrząca otchłań ognia i cierpienia [...]
Piekło jest wtedy, kiedy ludzie,
których kochasz najbardziej na świecie, sięgają po twoją duszę i wyrywają ci ją. I robią to tylko dlatego, że mogą.
Nauczyć się czegoś od swych wrogów jest najlepszą drogą, aby ich polubić.
Miłość nie jest tylko uczuciem. To także sztuka. Pewne proste zasady muszą być przestrzegane, jeśli za jej pomocą mamy dotrzeć do serca drugiego człowieka.
...nawet zepsute zegary pokazują dwa razy dziennie właściwą godzinę.
Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.
Przez nędzę ludzie nie tylko umierają, ale co gorsza, – czynią się złodziejami, fałszerzami, mordercami; nędza demoralizuje – to znaczy prowadzi do niemoralności, do upadku wszelkiej cnoty.
Czy miłość nie nakazuje dbać
przede wszystkim o drugiego człowieka? Poświęcenie jest miarą każdej miłości.
