Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.
Tańcz, kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.
Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.
Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.
Kiedy płaczę, często zdarza mi się myśleć, że jestem głupcem.
Widok piękna jest zawsze bolesnym przeżyciem.
Tego, co najlepsze i najpiękniejsze na świecie, nie można zobaczyć, a nawet dotknąć; trzeba to poczuć sercem.
Koniec końców od miłości do nienawiści jest tylko jeden krok.
Różnice mogą irytować i budzić sprzeciw, ale nie muszą prowadzić do podziałów.
Chaos zawsze pokonuje porządek, gdyż jest lepiej zorganizowany.
Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.
