Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.
Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.
Wspomnienia odciśnięte na krawędzi obłędu i jawy - tego nie można kupić za żadne pieniądze...
Znajdź mnie szybko.
Zanim znajdzie mnie kto inny.
Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią
Kiedy prosisz o cud, musisz być gotowa
w niego uwierzyć Bo możesz przegapić.
Jestem jak fala, załamuję się tylko raz.
Czemu nie dajesz o sobie znać?
Przestałeś mnie kochać? Nie, jakoś nie
mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś...
Jak pogoń za wiatrem. I bez przerwy na drugim planie.
Armia, małżeństwo, kościół i bank:
oto czterech jeźdźców Apokalipsy
I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.
