
Co rano budzimy się, wstajemy z łóżek i nigdy nie ...
Co rano budzimy się,
wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim
momencie życie przywali nam prosto w twarz.
Lękliwi ludzie żyją
we własnym piekle. Można
powiedzieć, że sami je sobie tworzą.
Życie to taka trochę za krótka kołdra.
Czasem tak jest lepiej, gdy znajomość ma trwać jedną noc.
-Wszystko jest ulotne - mruknął w
jej włosy. - Nawet gwiazdy przemijają.
Człowiek, który pragnie opuścić
miejsce, w którym żyje, nie jest szczęśliwy.
Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.
Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.
Zanim piękno zniknie z tego świata,
będzie jeszcze przez chwilę istnieć jako pomyłka.
Ty chyba nie rozumiesz, że człowiek rozumie drugiego, kiedy przychodzi na to odpowiedni czas, a nie dlatego, że ten drugi chce być rozumiany.
Ludzie boją się tego czego nie rozumieją. A tego czego się boją nienawidzą.