Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, ...
Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?
Udostępnij:
Inspiracje:
A może Bóg sobie mnie upatrzył na ateistę?
To było nieuniknione: zapach gorzkich migdałów przypominał mu zawsze los trudnych miłości.
Musisz zapłonąć, skarbie. Musisz zapłonąć.
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.
Próbuję wmówić swojemu sercu że ma nie chcieć tego czego mieć nie może.
Co pan zrobi? - To samo co wszyscy starzy ludzie: usiądę i będę deliberował nad tym,
co by było, gdybym zrobił wszystko inaczej.
Kłamać można także milczeniem.
Po to jest niebo. Żeby rozumieć sens życia na ziemi.
Przyznawano, że serce ma równie wielkie jak przyrodzenie.
Człowiek powinien dążyć do maksymalizowania przyjemności i minimalizowania przykrości.