Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.
Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwoje grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię".
Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.
Szczęście nie polega na tym, żeby
zdobyć to, czego pragniesz. Polega
na tym, żeby pragnąć tego, co już masz.
Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.
Im więcej świeczek na
torcie, tym trudniej coś zmienić.
Nie zaszczycę tego pytania odpowiedzią.
Życie to parkiet taneczny, a każdy kto odchodzi zostawia na nim ślad.
Wiedza zawsze poprzedza działanie.
Informacje zdobyte samodzielnie są cenniejsze
od tych, które otrzymuje się od innych.
Porażkę łatwiej przełknąć w milczeniu.
Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.
