[...]bo same słowa nic nie znaczą, jeśli nie wypełni się ...

 Nawet najgorsze można wybaczyć. Niemożliwe może stać się możliwe. Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Nie ten powinien być smutny, któremu nie ziściły się sny, ale ten, który nigdy nie marzył.

 Kiedy osoba, którą kochasz umiera, zabiera ze sobą część ciebie.

 Dusza bowiem barwi się wyobrażeniami.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Cierpienie jest uniwersalne.

 Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.

 Smakował jak rzeczy, które nie mają smaku: ciepło, życie prawda, dobroć i miłość.

 Znasz to uczucie, że jesteś w jakimś miejscu i pytasz sam siebie, co tu robisz? Ze mną jest tak cały czas, skręca mnie, żeby sobie pójść. Z każdego miejsca, w którym jestem,
do innego. To nie ma końca.

 Nasza egzystencja składa
się z porażek i sukcesów, ciągłych wyborów. Dlatego jest tak wyborna.