Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.
(...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.
Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.
Różnica między głupotą a geniuszem
polega na tym, że geniusz ma swoje granice.
Istnieje depozyt wiary, któremu staramy się być wierni.
Ci ludzie wywodzili się z epoki ruchomych granic.
Człowiek potrzebuje miejsca, do
którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.
Ziemia nie była opuszczona i pusta, po prostu zmieniła gospodarzy.
Bo jak długo można tęsknić
za człowiekiem, o którym wiesz,
że już nigdy do ciebie nie wróci?
Nie da się nikogo zatrzymać
na tym świecie samą miłością.
Najlepszą zemstą jest świetny wygląd, prawda?
