Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.
Kiedy coś znaczy zbyt wiele, to może też za bardzo zranić.
Wola Boga obiera tajemnicze drogi. Jakby jego nieskończony duch lubił żartować.
Jesteś tam, w moich tęsknotach, marzeniach, w moim niepokoju o ciebie, w moim smutku.
Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.
Lepiej się nie odzywać. Zamknąć buzię, stulić pysk, ani mru-mru. Całe to gadanie w telewizji o sztuce porozumiewania się i wyrażaniu uczuć to bujda. Nikogo tak naprawdę nie obchodzi, co masz do powiedzenia.
Tęsknota to także forma życia.
Żadne słowa nie uniosą ciężaru prawdziwej radości.
Jestem jak fala, załamuję się tylko raz.
Prędko może się zdarzyć, że nie dostrzeżemy drzew, widząc tylko las.
To jest w jego pocałunku.
