Książka autorstwa J. D. Salinger’a została opublikowana w 1951 roku. Wywołała burzę wśród czytelników, a to dlatego, że treść jest bardzo kontrowersyjna. Mimo wszystko, znalazła swoich fanów, a obecnie stanowi lekturę dla szkół licealnych i wyższych w państwach anglojęzycznych.
Ucieczka
Historia 16-letniego Holdena Caulfielda początkowo może wydawać się zabawna. Z czasem jednak można się zorientować, że do najzabawniejszych nie należy. Rozczarowany życiem nastolatek ucieka do Nowego Jorku. Po powrocie do domu opowiada swoją historię, której wartość jest o wiele większa niż może się wydawać.
Oto 13 życiowych cytatów z książki
Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawę; dla dojrzałego natomiast - że pragnie skromnie dla niej żyć.
Wystarczy pleść jakieś głupstwa, których nikt nie może zrozumieć, a ludzie zrobią wszystko, czego od nich zażądasz.
Wszystko mi jedno, niech pożegnanie będzie smutne albo nieprzyjazne, ale niech wiem, że się żegnam.
Sądzę, że wkrótce już będziesz musiał uświadomić sobie, dokąd chcesz dojść. A kiedy sobie uświadomisz, musisz natychmiast wyruszyć w drogę. Natychmiast. Nie wolno ci tracić ani chwili. Tobie - nie wolno.
Jeżeli ktoś umarł, to jeszcze nie powód, żeby go przestać lubić, zwłaszcza jeżeli to był ktoś tysiąc razy sympatyczniejszy niż inne znajome osoby, które żyją.
Lepiej nikomu nic nie opowiadajcie. Bo jak opowiecie – zaczniecie tęsknić
Cholerne pieniądze. Zawsze w końcu człowiekowi ością w gardle staną
- Życie jest grą, mój chłopcze. Życie jest grą, której prawideł należy przestrzegać.
- Wiem, proszę pana. Wiem.
Gra, a jakże. Ładna gra! Jeżeli znalazłeś się po tej stronie, po której są asy, to i owszem, można grać, przyznaję. Ale jeżeli trafiłeś na drugą stronę, gdzie nie ma ani jednego asa - to co to za gra? Guzik. Nie ma gry.
(...) nie jesteś pierwszą ludzką istotą, w której postępowanie innych ludzi obudziło zamęt, strach, a nawet obrzydzenie. Bynajmniej nie jesteś pod tym względem pierwszy ani jedyny, a stwierdzenie tej prawdy na pewno doda ci otuchy i bodźca.
Jakim cudem może człowiek wiedzieć, co zrobi, póki nie przyjdzie co do czego. Nie sposób z góry to przewidzieć.
Sam jestem, samiutki z sobą samym...
Stale muszę powtarzać: „Bardzo mi przyjemnie...” facetom, z którymi spotkanie wcale mi nie robi przyjemności. Ale jeżeli chcesz, bracie, żyć, musisz te komedie odgrywać.
Wydaje mi się, że ten upadek, ku któremu dążysz, to upadek szczególny, wyjątkowo przerażający. Człowiekowi, który spada w przepaść, nie dana jest świadomość ani poczucie, że znalazł się na dnie. Po prostu stacza się i stacza coraz bardziej. A tak się akurat dzieje, że spotyka to ludzi, którzy w tym czy innym momencie swojego życia poszukiwali czegoś, czego ich środowisko dać im nie mogło. W każdym razie takie mieli wrażenie. I którzy zrezygnowali z poszukiwań. Zrezygnowali, zanim tak naprawdę w ogóle je zaczęli. Rozumiesz mnie?
ZOBACZ TAKŻE: 10 cytatów z książki „Zanim się pojawiłeś”, które chwytają za serce
