Jeśli ktoś z was przeżył kiedyś coś podobnego - jeśli płakał całą noc, aż zabrakło mu łez - to wie, że w końcu przychodzi pewien szczególny rodzaj spokoju. Człowiek czuje się tak, jakby już nic nigdy nie miało się zdarzyć.
O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.
Jej imię zawsze będzie dla niego jak pocałunek anioła.
-A jak mówisz na latarkę? Ręczny miotacz fotonów?
Mówienie bez myślenia to jak strzelanie bez celowania. (Zbigniew Herbert)
Położę mój świat u twoich stóp, Anastasio.
Milczenie, sprawco myśli!
Jedyną drogą do pogodzenia
się z przeszłością jest znalezienie sposobu, żeby ją za sobą zamknąć.
Pamiętaj, że człowiek się zmienia, jednak jego przeszłość nigdy.
A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.
Bóg daje nam miłość: coś do kochania wypożycza nam.
