Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.
Gdyby ludzie zastanawiali się nad jedną czwartą tego, co mówią, świat byłby rajem.
Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić się z tym światem.
Świat nie jest ani dobry ani zły, jest jedynie niezmienny. W odniesieniu do niego pojęcia dobra i zła służą jedynie do zdefiniowania tego, co dla nas jest przyjemne lub nie.
-Co robiłaś wieczorem?
-Siedziałam i gapiłam się w zegar, aż wydawało mi się, że już mogę do ciebie zadzwonić, żeby nie wyszło, że za bardzo mi zależy.
-A ty co robiłeś?
-Siedziałem i czekałem na twój telefon i zastanawiałem się, co powiedzieć, żeby nie wyszło, że za bardzo mi zależy.
Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest sen.
A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.
Kto ją obdarzył taką delikatnością? Musi jej być bardzo nielekko. W życiu tym, w świecie tym.
Żadne kłamstwo, chociażby najpiękniejsze, nie jest w stanie przetrwać ujawnienia prawdy. Prawda zawsze zwycięży. Jeśli w coś wierzymy, to co najmniej w to, że prawda zawsze zostanie odkryta. Prawda jest jak ostry miecz, który przebija najcięższe pancerze kłamstw i oszustw.
Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.
W końcu niewiele jest rzeczy gorszych niż facet, który nie zna swego miejsca.
