Podejrzliwość w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Nie można dotykać szczęścia
koniuszkami palców. Albo dajesz, albo bierzesz.

 Niesamowite, jak świadomość, że nie ma się już nic do stracenia, podbudowuje pewność siebie.

 Cierpienie pozostawiło po sobie osad smutku i przygnębienia.

 Dom jest tam, gdzie jeśli wrócisz, muszą cie wpuścić.

 Strach jest szybszy od palącego się lontu.

 Co jest tam z tyłu?- spytał Julius. -Ach, nic. Czasami pytam o zdanie swoją potylicę.

 Ludzie szczęśliwi stają się
samowystarczalni, oddychają innym
powietrzem i podlegają innym siłom grawitacji.

 Być, nie będąc widzianym.

 Istnieją miasta, do których tęsknie tak, jakby przeznaczone mi było tam spędzić całe życie.