Zazwyczaj otwierasz książkę w przypadkowym miejscu i oceniasz ją po fragmencie, na który trafiłeś? - Nie... - Wiec nie oceniaj mojego życia po momencie, w którym się w nim znalazłeś.
Co za cholerny świat! Najpierw namawiają cię, żebyś marzył, a potem, jak już zaczniesz, przeszkadzają ci w tym na wszystkie sposoby. To z zawiści!
Szukałeś mnie? - spytała go
pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie.
Autorzy. Nawet ci normalni to świry.
Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.
Tak, bracie, płomień
spędza się płomieniem. Ból
dawny nowym leczy się cierpieniem.
Jesteś ode mnie silniejsza tak samo, jak słońce silniejsze jest od śniegu.
Jej ciało nosi w sobie tyle rozczarowań. Jestem uzależniony od tego uczucia beznadziei.
Skoro parę minut cierpienia wywołuje gniew, co się dzieje z człowiekiem po kilkudziesięciu latach? Nawet kamień
pęka po długotrwałym deszczu.
Oświecać trzeba nawet tych,
którzy wolą siedzieć w ciemnościach.
Także miłość potrzebuje czasu, by dobrze ją trawić.
