Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.
Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.
Trzeba wszystko uporządkować. Musisz
się zdecydować, czego chcesz się trzymać.
Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło.
I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.
Każde życie różni się czymś od innego życia. Liczą się wszystkie albo nie liczy się żadne...
Ci wszyscy ludzie, którzy są teraz
w moim życiu, sprawiają, że mogę
choć na chwilę zapomnieć o tych,
których dawno już straciłem lub
pogrzebałem. Oto prawdziwa magia.
Każdego człowieka trapi jakaś udręka, ale ja pod tym względem wyprzedzałem stawkę o trzy długości.
Na tym właśnie polega problem
z rajem. Nic tak nie przyciąga Złego.
Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.
Zawsze trzeba skończyć, choćby nie wiem co. Taka jest zasada.
(...) byłem jedynym powiernikiem, tajemnica zbliża. I bardzo oddala.
Cóż chcesz? Człowiek nie może być nieustannie tragiczny.
