"Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu. Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela, żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy. Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie. Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas." Zielona mila (1999)
Jest dosyć cierpienia w jednej uliczce Londynu by wykazać, że Bóg nie kocha człowieka.
Najprościej byłoby chyba porozmawiać. Ale dla mnie właśnie najtrudniej.
Przekleństwo ludzkości polega więc
na tym, że dwie sprzeczne natury są ze
sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, nie kończące się boje.
Wiek to okropny złodziej. Kiedy
zaczynasz rozumieć, na czym polega
życie, ono ścina cię z nóg i przygarbia ci plecy.
Przerażające, że jedna osoba może znaczyć aż tyle.
Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.
Ukrywaj podszewkę swojego życia i pokazuj bardzo świetny wierzch.
Świat zaczyna się i kończy w tobie samej. Ot i wszystko.
W jednym pytaniu zawierać się może więcej prochu niż w tysiącu odpowiedzi.
Przyjaciel to ktoś, kto pomoże Ci wstać, jeśli się potkniesz o życie.
