Zrozumiałem, że wtedy, gdy dąży się do najwyższych celów, jakie może sobie postawić człowiek, barykady stają się poręczami, każde niebezpieczeństwo staje się wyzwaniem, a nawet zło zaczyna nam służyć.
Najmniej odporni jesteśmy na ciosy tych, których kochamy.
Mężczyźni: nie można bez nich żyć i nie można ich na dobre ujarzmić.
Im więcej potu na ćwiczeniach, tym mniej krwi w boju.
Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość.
Tylko martwi wychodzą z tego bez szwanku.
Kiedy myślę o tym wszystkim, co przyszło, zastanawiam się, dlaczego tak wiele poświęciłem dla chwili. Ale to jest życie. Jesteśmy tutaj, aby rzucać kostkami. To nasz wybór. Wiem teraz, że nie mogę się cofnąć, ale nadal jestem zdumiony, jak szybko to wszystko się zdarzyło.
Symptomem najgorszego
upadku jest to, jeśli zaczynamy zazdrościć ludziom żyjącym złudzeniami.
Gram o właściwej porze każdemu dopomoże.
Zdążyć wszędzie może ten, kto nigdzie się nie spieszy.
