Poczuła, że jej przyszłość rozwiewa się jak
ziarnka piasku na wietrze, przyszłość, która
już wydawała się sennym marzeniem.
Ja jednak zawsze wyobrażałam sobie, że w innym życiu ktoś stanął przy moim grobie.
Może większość ludzi woli, by dla nich myślały idee uogólnione. Ale jedynie prawda szczegółu jest prawdziwa. W rzeczywistości, jaką znamy, istniał tylko jeden człowiek, który kiedykolwiek umarł na krzyżu.
Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.
Potrzeba smutku stała się nałogiem w miarę niszczycielskiego działania lat.
(...) bo nie ma na świecie mienia większego niż mieć siebie nawzajem.
Zmarli nie krzywdzą. Ból zadają żywi.
Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.
Ludzie wierzą, że będą szczęśliwi, jeśli przeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak
nie działa. Gdziekolwiek się
udasz, zabierasz tam siebie.
Szkoda, że nie można zamawiać z dostawą do piekła, byłoby wygodniej...
