...w czymś tak pięknym nie może chyba być zła?
Dorośleje się w bliskości umierania, nie śmierci.
Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy,
ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani
polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.
Życie jest jak płótno, na którym można malować. Koloruję go swoimi myślami, działaniami i słowami. Zawsze staram się wypełniać je tęczowymi barwami, ale czasem nieuchronnie dodaję szarości. Taka jest niestety natura bycia człowiekiem.
Niezależnie od ogromu jego zdumienia czasem najwyższym powołaniem mężczyzny jest to prostu stać i tulić.
A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...) Tak naprawdę można je złamać tylko raz. Reszta to ledwie zadrapania.
Człowiekowi można odebrać
wszystko, rodzinę, pieniądze, ubrania, a
nawet honor, ale nie można mu odebrać marzeń.
Wydrążanie zera nicość w sobie zawiera.
Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło.
Czasem nie trzeba słów,by wiedzieć, że coś się zmieniło.
