Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.
Ścieżki wiedzy prowadzą przez cierpienie.
Ale czy słuchanie własnego
strachu jest tożsame z tchórzostwem? Czy
tchórzostwem jest radość z tego, że żyjemy?
Świat nie jest sprawiedliwy (...) I nic nie potrafi złagodzić owej niesprawiedliwości.
(...) odwaga to pokonywanie strachu. Każdy czegoś się boi.
(...) kiedy nie ma wyboru, wahanie zawsze jest błędem.
Umierałem. Jak wszyscy inni żyjący na tym świecie.
Ale na tym zasranym świecie
wszystko, co dobre, jest albo na receptę, albo wyprzedane, albo
osiąga taką cenę, że trzeba zapłacić duszą, żeby poczuć smak.
Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.
Czasem jesteśmy stawiani w pewnych sytuacjach żeby zaszła jakaś zmiana.
