Mój mąż i ja jesteśmy jak statki mijające się w nocy... Przyjazne, ale dalekie.
Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.
Tylko takie miasta są coś warte, w których można się zgubić.
Samotność okazała się dżumą naszych czasów.
A zwątpienie jest wyzwaniem rzucanym
przez Boga, bo czujesz wtedy Jego brak i cierpisz.
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem okrzyk radości.
Odwraca się do mnie z uśmiechem. Jak
on się ładnie uśmiecha: prosto w moje serce.
Uciekając tylko mnożymy problemy.
Nikt nie zdoła umknąć przeznaczeniu.
Szczęście to kiedy to, co myślisz, to co mówisz i to co robisz, są w harmonii. Nie wykazuj nigdy niewdzięczności za otrzymane przyjątki, bo zaszkodzisz tylko sobie. Wszystko, co robimy, opiera się na wyborach. Nasz los rysujemy sobie sami.
