Nie jesteśmy na tym świecie po to, aby żyć do niewiadomo kiedy, ale aby coś dobrego zrobić komuś dobrego. W ten sposób świat staje się dla nas domem, a nie więzieniem.
Bezproblemowe związki są przereklamowane.
Uczucia nie mają wieku.
Niestety, czasami życie obchodzi się z nami okrutnie, a my nie możemy nic na to poradzić.
Wszystko, co człowiek jest zdolny wyobrazić sobie, inni zdołają wcielić w życie.
Lepiej być pewnym siebie błądząc, niż niepewnym mając rację.
Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.
Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.
Jednak to nie ból fizyczny był dla mnie najgorszy, ale zbolała dusza.
Zapachniało morzem i rozkoszą.
