Bo jak się ludzie kochają, z wzajemnością, to nie mają głowy do podłości i są dobrzy.
Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.
Ludzie mają jednak coś,
czego im szczerze zazdroszczę.
Mają dość rozumu, by umierać.
Głęboko w jego umyśle toczy się wojna - wojna którą przegrywa.
Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest
w głębi naszej duszy. Jednak do tego, aby ją w
nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.
Im więcej odpoczywasz, tym dłużej żyjesz.
To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest
wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.
Odpowiedział, że nie ma prawa nikogo kochać, że zasługuje na samotność.
Los jest okrutny, a ludzie żałośni.
Trzeba żyć długo, żeby zrozumieć, iż życie jest tylko walką, tylko służbą, i iż człowiek nie powinien bać się trudu, bólu, niepowodzeń, ale się oddać, oddać bez reszty i bez żądań. Cnota nie zawsze daje szczęście, ale zawsze daje spokój duszy.
