To nie było ani niebo, ani piekło, tylko jakiś popaprany czyściec.
Więcej zła dopuszczono się w imię prawości niźli z jakiegokolwiek innego powodu.
I ile jesteśmy piękni, każde serce jest takie samo. Ile to jest szczęśliwy odcinek, a nasze uczucia mają takie same kolory jak ziemia. I ile samo można dodać smaku naszemu życiu, jak pierwszy kęs poczęstunku.
Stuknie furtka, załomoce serce (...)
Dopiero nieszczęście odkrywa w ludzkich umysłach skarby nieprzebrane.
Nie jestem pewna, czy jeszcze należę do tego świata. Nie jestem pewna, czy chcę się obudzić.
My się nie zmieniamy. Doskonalimy tylko swoją istotę.
A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.
Bogowie musieli być pijani, kiedy wzięli się za mnie.
Dla mnie to nie jest jakaś gra. Kocham cię, Ivy Lyons, a ty kiedyś mi uwierzysz.
