Nie ma na świecie nic gorszego, niż zmarnowane talenty. Ludzki umysł to skarb, który można wykorzystać na wiele sposobów.
Atrament ścieka mi z kącików ust. / Nie ma szczęśliwszych ode mnie./ Objadłem się właśnie poezji.
Jestem więc rodzajem środka pobudzającego, człowiek nigdy nie wie, do czego się jeszcze kiedyś przyda.
Ruszyłem w stronę domu z poczuciem, że cały świat jest pułapką, z której nie ma ucieczki.
Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.
Życie, możesz mieć na nie plan, a nie stawiać mu warunki.
I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.
Umieranie nie może być aż tak złe. Wielu się to udało i nigdy nie wrócili, żeby się poskarżyć.
Mogłaś poprosić o wszystko
na świecie, a wybrałaś mnie.
...za wszystkim kryje się jakaś historia.
