Wiadomo bowiem, że nic nie wzmaga pragnienia tak, jak proces przyswajania wiedzy.
[...] była idealnie piękna, na duszy nosiła głębokie rany, a głęboko w sercu czuła przerażenie.
Dzisiejsze doświadczenia są jutrzejszymi wspomnieniami.
Jakby człowiek przychodził
do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się, tutaj także po to, żeby umrzeć.
Nauczyłem się, że niektórzy ludzie
są na zawsze, a niektórzy tylko
sporadycznie, i że nie mam żadnego
wpływu na to, kto będzie
na zawsze, a kto od czasu do czasu.
Tak to rozwaga czyni nas tchórzami.
Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.
Nie czas żałować kapusty, gdy płonie las.
Każdy jest trochę stuknięty, tylko niektórzy nie umieją ukrywać tego tak dobrze jak inni.
Stara prawda mówi, że nikt nie potrafi nas zranić tak jak ci, których kochamy.
