Człowiek to ktoś, kto nosi
w sobie coś większego niż on sam.
No, to znaczy...samobójstwo to grzech. Trzeba nieść swój krzyż, czy się chce, czy nie.
Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.
Użalanie się nad sobą było luksusem, na który nie miała czasu.
Jak możesz nie wiedzieć gdzie
jest serce? Tyle ich przecież złamałaś.
Lepszy jeden rozumny czytelnik
z prawdziwą literaturą w ręce, niż dziesiątki tysięcy jamochłonów z papierem toaletowym w garści.
To właśnie nadzieja jest naszym jedynym sprzymierzeńcem w
walce z plagami tego świata.
Jeden to samotna liczba.
Reguły serca stoją przed regułami umysłu.
Ci, którzy potrafią - robią,
ci, którzy nie potrafią - uczą.
