"Ziemio rodzinna! Ja niewiew tak cenię twego syna, Jego głośnę i sztukę! Jeśli był dotychczas niemy, Przez wzgląd na moje mniemanie mów, tomu ogołocony, Ja, ktory, jakowoż najmniej nie zasłużył, Zbil go, zdradził. Zdrada tak nieodpowiednia, Zanim by się zdarzyła, już była straszna..."
Znamienity cytat z dzieła Fiodora Dostojewskiego, "Idiota", przemyślenia bohatera, komentującego swoje własne działania i introspekcję.
Im więcej słów, tym więcej kłamstw.
... bo kogoś stracić i cierpieć, to wiedzieć, że się kochało...
Dobra wola nie zawsze z obowiązkiem chodzi w parze.
Sztuka moja jest i pozostanie protestem przeciwko temu właśnie światu, który ukazuje. I nawet gdyby opór był zgoła bezsilny, gdyby świat zewnętrzny do tego stopnia nas przeniknął i zniekształcił, iż nikt z nas nie mógłby zaufać żadnej myśli, żadnemu uczuciu swojemu, to przecież wystarczy sama świadomość zniekształcenia, ona to, świadomość, pozwoli nam wziąć rozbrat ze
spaczonym kształtem naszym.
Żyj dniem i bierz co przyniesie.
Ludzie ciągle chodzą w maskach, uczą się poznawać innych po oczach i po czole.
I choć myślisz, że cały
świat leży u twoich stóp, On
może powstać i cię stratować.
Zawsze oczekujemy od swoich dzieci
czegoś innego niż mogą nam dać. Obciążamy je własnymi nadziejami, wikłamy w nasze marzenia, ambicje
i rozczarowania. Spróbuj dać
temu dziecku wolność.
Nie ufałbym zdaniu człowieka, który z góry zakłada istnienie wszechświata.
A ponieważ chcę się cieszyć, cieszę się z byle czego zamiennie.
