Każdy człowiek, w głębi duszy, jest równocześnie twardym, zawładniętym przez życie realistą i samotnym, tęskniącym za nieskończonością marzycielem.
Japoński pisarz Haruki Murakami wnika głęboko w ludzką psychikę w swoim cytacie o kontrastach charakterystycznych dla każdego człowieka.
Człowiek musi jeść, pić i
ubierać się; reszta jest szaleństwem.
Nie przyszliśmy na ten świat, żeby żyć. Przyszliśmy, by zostawić coś po sobie. Życie jest tylko odcinkiem czasu między dwiema wiecznościami. Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy miała nie umrzeć, a umiera tak, jakby nigdy nie żyła.
Śpij i przez kilka godzin bądź wolny od wszystkich nieszczęść, jakie sam na siebie ściągnąłeś.
Jeżeli on nie ma sił, ty musisz stać się
jego siłą, bo na tym właśnie polega miłość!
(...) odwaga to pokonywanie strachu. Każdy czegoś się boi.
A niech to diabli, pomyślałem, rumieniec nie należy do lojalnych sprzymierzeńców.
Żyj, jakbyś miała umrzeć jutro, ale uprawiaj ziemię, jakbyś miała żyć wiecznie.
Nie ma nic trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
Dar zakopany pod drzewem zostanie zmarnowany.
Żeby wiedzieć,
trzeba się dowiedzieć.
