Każdy człowiek, w głębi duszy, jest równocześnie twardym, zawładniętym przez życie realistą i samotnym, tęskniącym za nieskończonością marzycielem.
Japoński pisarz Haruki Murakami wnika głęboko w ludzką psychikę w swoim cytacie o kontrastach charakterystycznych dla każdego człowieka.
Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.
Niczego nie zdobywa się na zawsze.
(...) ludzie, którzy nie śpiewają, nie mogą sobie nawet wyobrazić, czym jest szczęście śpiewania.
W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.
Czas, który jest wszystkim dla mnie, jest niczym, a nawet mniej niż nicem, dla istot niepowtarzalnych, nieśmiertelnych.
Największe utrudnienia w życiu ludzie sprawiają sobie sami.
Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?
Lojalność kobiety jest zdumiewająca. Im gorszy mężczyzna, tym bardziej zaślepiona kobieta.
Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.
