Czas jest ułamkiem, którego przegapimy, jeśli nie zdołamy go trzymać, nie przetrzymamy go, jeśli nie zdołamy go zrozumieć, nie zrozumiemy go, jeśli nie doświadczymy go w swoim rytmie.
Cytat z '100 lat samotności' Gabriela Garcíi Márqueza mówi o głębokim zrozumieniu czasu, o tym, że musimy go 'doświadczyć' we własnym rytmie, aby go naprawdę zrozumieć i cenić.
Ach, do diabła, jak gorzko smakuje życie.
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.
Wraca się jedynie do tych, których się
kocha. Nie wraca się tam, gdzie jest się
tylko kochanym. Wraca się wyłącznie do
tych, których się kocha. Albo nie wraca się
nigdzie i do nikogo. Po prostu jedzie się dalej.
Więc czepiamy się kurczowo tego, kogo boimy się stracić.
Miej nawet mały rozum, ale swój.
Ze mnie taki był święty jak z kartofla granat-z daleka każdy by się pomylił.
Bywają chwile, kiedy z determinacją i energią musimy ruszyć naprzód, ale także bywają momenty, gdy powinniśmy się zatrzymać, zaczekać, popatrzeć, posłuchać i uczyć się.
Życie to największa zagadka wszechświata.
Piękno jest jak komfort i alkohol, człowiek się przyzwyczaja i nie zwraca już na to uwagi.
Nic nie jest prawdą. Istnieje tylko
to, w co wierzymy, i to, co odrzucamy.
