Czas jest ułamkiem, którego przegapimy, jeśli nie zdołamy go trzymać, nie przetrzymamy go, jeśli nie zdołamy go zrozumieć, nie zrozumiemy go, jeśli nie doświadczymy go w swoim rytmie.
Cytat z '100 lat samotności' Gabriela Garcíi Márqueza mówi o głębokim zrozumieniu czasu, o tym, że musimy go 'doświadczyć' we własnym rytmie, aby go naprawdę zrozumieć i cenić.
A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.
Zawsze, gdy myślę, że wszystko straciłem, okazuje się, że jeszcze jest coś do stracenia.
Martwy nie zna strachu.
Nie będę nieszczęśliwa, nie życzę sobie być nieszczęśliwa!
Powiedział, że żal trwa wiecznie, a jeśli nie, to nie jest prawdziwy.
Źli ludzie nie trzymają kotów, to zwierzęta bardzo wyczulone na fałsz.
Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.
Nigdy nie ufaj do końca książce, która nie zawiera w sobie żadnej myśli gorszącej od smaku kawy o trzeciej nad ranem. Nigdy nie ufaj historii, która nie zawiera w sobie żadnej myśli gorszącej od smaku niepowodzenia.
Śmierć jest tajemnicą, a pogrzeb - sekretem.
Każdy rodzaj miłości ma własną sztukę kochania.
