Cytat o ułamku czasu z książki '100 lat samotności'

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść do przodu.

 Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.

 (...) bez litości posyłając na dno pozbawione balastu wiedzy młode łódeczki rozumu.

 Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.

 Cuda się zdarzają, jest nim każdy kolejny oddech.

 Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.

 Ale marzenia tak naprawdę się nie spełniają. Spełniają się w pewien sposób, a potem tylko rosną.

 Kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 No cóż, tak czy tak, nie skomponowałby IX symfonii Beethovena.