Ludzie zawsze przyrzekają, a potem zamiast spełniać obietnice, wypowiadają kolejne. Wszystko dlatego, że by sobie przypomnieć, trzeba coś powiedzieć. Tylko to pomaga. Przypominać sobie.
Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...
Kłopot ze zjeżdżaniem ze stromego
wzgórza z szybkością osiemdziesięciu
kilometrów na godzinę polega na tym,
że kiedy człowiek zda sobie sprawę z
tego, że to zły pomysł, jest już za późno.
Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.
Mężczyźni: nie można bez nich żyć i nie można ich na dobre ujarzmić.
Gdy zbliża się śmierć, wszystkie stworzenia okazują się zdolne do przemocy.
Dobre czasy to nie te, w
których się żyło, ale które się wspomina.
Nie składam obietnic,
których nie zdołam dotrzymać.
Jezu, akurat tego mi było potrzeba następny pieprzony psychiczny...
Śmierć nas otacza, ale my żyjemy.
