Czasem lepiej powiedzieć coś głupiego, niż w ogóle sie nie odezwać.
(...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.
Człowiek bardzo potrzebuje
kogoś, kto go bardzo potrzebuje.
Piękni kochają pięknych. Szaleni szalonych. Innych nie kocha nikt.
Śmierć sprawia, że stajemy się bezsilnie grzeczni.
Niektóre rany powinny się zagoić, niezależnie od tego, ile czasu upłynęło, albo ile go jeszcze pozostało.
Pomyślałem, jak wielu ludzi ma w głowach jakąś historię, którą tylko nieliczni znają.
Nie można zmienić świata, ale można go po kawałeczku poprawiać.
Byłam prawie pogodzona z losem.
Cios spadnie wcześniej czy później, a na
razie trzeba się cieszyć każdym najmniejszym drobiazgiem. Byle to trwało jak najdłużej.
Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.
