Może kiedy nie ma się do kogo wracać,
łatwiej jest znieść,że świat idzie z dymem.
„Świat jest piękny i warto walczyć o niego, ale nie jesteś już w stanie docenić tego samotny. Potrzebujesz kogoś, kto byłby w stanie docenić to razem z Tobą”.
Dlaczego tak trudno nam słuchać,
gdy ludzie mówią o nas dobre rzeczy?
To nie w lustrze widzimy swoje prawdziwe odbicie, tylko w oczach innych.
To była gra. Pielęgniarki to wróg, a my byliśmy żołnierzami ruchu oporu.
[...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.
Wybaczenie nie oznacza, że akceptujesz jej czyny. Nie wybaczasz jej dla niej. Robisz to dla siebie, żeby móc położyć cały ten ból na wieczny spoczynek i zacząć żyć na nowo.
Rzeczywistość to jest
coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.
Równowaga jest najważniejsza, jeśli na moment ją stracisz, to jesteś zgubiony.
Są czyny, za które nie ma przebaczenia.
