Rozważania o naturze człowieka

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Prawdziwy strach to strach przed własną wyobraźnią.

 Kiedy się kogoś kocha, zasady przestają obowiązywać.

 Wszystkie genialne pomysły biorą się z najprostszych podstawowych potrzeb.

 Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.

 Czuję się jak więzień. I co
z tego, że nie ma krat? Kraty
są we mnie, w mojej głowie

  Strach jest potężniejszy niż ból.

 (...) trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Póki życia, póty nadziei.