Rozważania o naturze człowieka

 Chciałabym wiedzieć, co zrobić, by móc przebywać z ludźmi, których kocham, nie obawiając się, że wymażę im siebie z pamięci.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani
słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić.
Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 - Jak było w szkole,
Ellie Bean? - Nie umarłam.

 Pamiętaj,że nie jesteś studolarówką i nie wszystkim się podobasz.

 Trzeba się nauczyć żyć z własnymi lękami tak jakby ich nie było. Innej rady nie ma.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Niektóra marzenia i uczucia musza dojrzeć wewnątrz naszych dusz, zanim zostaną wypowiedziane.

 Poczułem w żołądku dziwaczny
ogień. Najdziwniejsze było to, że nie
kojarzył się ze strachem. Raczej z
niecierpliwością. Pragnieniem zemsty.

 Jeśli kiedykolwiek odzyskam
wzrok, będę z większą uwaga zaglądała
ludziom w oczy, szukając w nich duszy.

 Ile żyje dżdżownica złapana
przez wędkarza? Dwa dni z hakiem.