Cisza może zadać ból, którego nie jest w stanie spowodować nawet największy hałas.
(...) jak trudno dotrzymać obietnicy złożonej samym sobie.
Niektórzy z nas nie boją się nazwać szpadla cholerną łopatą.
Ludzie są jak książki. Na początku oceniamy je po okładce, a potem, gdy zaczynamy czytać, zauważamy, że liczy się to, co ukryte jest pomiędzy stronami.
Babcia była przeciw, a dziadek zawsze robi to, co babcia każe, nie ma nic do gadania.
Nie możemy żyć w tym, co jutro się wydarzy, musimy żyć dzisiaj, ale warto wiedzieć, że jutro jest prawdą, która przychodzi tylko raz.
Chodzi o życie, o samo życie - o odkrywanie go, bezustanne i wieczne, a nie o fakt odkrycia!
Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.
Nie ma większej radości dla głupiego, jak znaleźć głupszego od siebie.
Nikt nie chce cierpieć. A przecież jest to udziałem każdego. A przecież niektórzy cierpią bardziej. Niekoniecznie z wyboru. Rzecz nie w tym, że
znosi się cierpienie. Rzecz w tym jak się je znosi.
